تغییر مدلهای صنعت برق
تغییر مدلهای صنعت برق
مدل سنتی در صنعت برق، شامل ارسال ولتاژهای بالا در فواصل طولانی است. نیروگاههای برق، که معمولاً بزرگ و پرهزینه هستند، اغلب در نزدیکی معادن زغالسنگ، بنادر، پالایشگاههای نفت یا سدها ساخته میشوند، مناطقی که معمولاً دور از شهرهای پرجمعیت و کارخانهها قرار دارند. چالش اصلی تولیدکنندگان برق، تأمین جریان مناسب، بهویژه در ساعات اوج مصرف است.
اگرچه این مدل از نظر هزینه برای تولیدکنندگان مقرونبهصرفه است، اما در نهایت هزینههای گزاف آن به دوش مصرفکنندگان میافتد. مدل جدید توزیع انرژی با انعطافپذیر کردن مشتریان، به سمت ارسال ولتاژهای پایین به فواصل نزدیکتر حرکت میکند، که دقیقاً بر خلاف مدلهای توزیع سنتی است.
اگرچه نیروگاهها و توزیعکنندگان برق همچنان نقش مهمی در صنعت دارند، اما دیگر بهعنوان گردانندگان اصلی بازی شناخته نخواهند شد. آنها باید با شرکتهای نوآور و تازهوارد که به تغییرات و بهبودهای نوین در این صنعت پرداختهاند، رقابت کنند. این شرکتهای جدید به تجهیزات عظیم و گرانقیمت نیازی ندارند؛ بلکه سرمایه اصلی آنها در الگوریتمها، حسگرها، قدرت محاسباتی بالا و بازاریابی هوشمند است.
این تازهواردان با ارائه انواع خدمات از جمله مدیریت مصرف و عرضه انرژی تا ذخیرهسازی و بهینهسازی انرژی، به طور فزایندهای بازار تولیدکنندگان سنتی را تحت فشار قرار میدهند و آن را به سمت تغییرات جدی سوق میدهند.
نتیجهگیری
آینده صنعت برق و نقش مهندسان برق نشان میدهد که تقاضای انرژی تا سال ۲۰۵۰ بهطور قابلتوجهی دو برابر خواهد شد. این افزایش عمدتاً به دلیل رشد تقاضا در ساختمانها و استفاده بیشتر از برق به عنوان منبع انرژی در خیابانها و فضاهای عمومی است. در عین حال، سهم انرژیهای خورشیدی و باد نیز با سرعت زیادی در حال افزایش است.
پیشبینی میشود که از سال ۲۰۳۵ به بعد، تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر بیش از ۵۰ درصد از کل تولید برق را تشکیل دهد. این تحول به معنای تغییر در شیوههای سنتی تولید برق از منابع فسیلی است. در این روند، مهندسان برق نقش حیاتی در شکلدهی به آینده فناوریهای الکترونیکی و سیستمهای برقی ایفا میکنند.
مطالب مرتبط

تفاوت کلید حرارتی زیمنس با کلید اتوماتیک Siemens

کلید حرارتی چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید